Μετά την ήττα στο Βαλτέτσι, το σχέδιο των Τούρκων για προέλαση στη Μεσσηνία από το δρόμο της Μεγαλόπολης είχε αποτύχει. Έτσι, ο Μουσταφάμπεης, αποφασίζει να εφαρμόσει άλλη τακτική. Το βράδυ της 17ης Μαΐου, επικεφαλής μεγάλης στρατιωτικής δύναμης ξεκίνησε από την Τριπολιτσά με σκοπό να διαλύσει το ελληνικό στρατόπεδο των Βερβαίνων. ‘Ενα τμήμα κατευθύνθηκε προς τα Δολιανά, με σκοπό να εισβάλει στα Βέρβαινα από νοτιοανατολικά. Δύο άλλα τμήματα βάδισαν προς το Δραγούνι και τα Βέρβαινα. Στα Δολιανά βρίσκεται ο Νικηταράς με 200 άνδρες που οχυρώνονται σε σπίτια του χωριού. Το πρωί της 18ης Μαΐου 1821 άρχισε η τουρκική επίθεση με ιδιαίτερη σφοδρότητα και ο Νικηταράς, που για πρώτη φορά ανελάμβανε ηγεσία στρατιωτικού σώματος, κατόρθωσε να αποκρούσει τους Τούρκους και να αχρηστεύσει δύο τουρκικά κανόνια. Παράλληλα, στα γειτονικά Βέρβαινα οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο ελληνικό στρατόπεδο, το οποίο πρόβαλλε εξαιρετική αντίσταση και τους ανάγκασε να υποχωρήσουν κατά τις απογευματινές ώρες.

Οι Έλληνες τους κυνήγησαν ως τα Δολιανά, όπου ενώθηκαν με τους άνδρες του Νικηταρά. Ο εχθρός βρέθηκε σε δύσκολη θέση και ο Μουσταφάμπεης εγκατέλειψε το πεδίο της μάχης τη νύχτα και γύρισε στην Τριπολιτσά. Κατά τη διάρκεια της υποχώρησης των Τούρκων ο Νικηταράς τους κυνηγούσε με το σπαθί του φωνάζωντάς τους να σταθούν να πολεμήσουν. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν πολύ μεγάλες, ενώ ο Νικηταράς, μετά τη μάχη αυτή έμεινε γνωστός ως Τουρκοφάγος.