Τα Ψαρά αποτελούσαν την τρίτη ισχυρότερη ναυτική δύναμη της Ελλάδας, μετά την Ύδρα και τις Σπέτσες αλλά και τη γενέτειρα σπουδαίων πυρπολητών, που προκαλούσαν σοβαρές ζημιές στον τουρκικό στόλο. Η δράση των Ψαριανών εξόργισε το Σουλτάνο, που αποφάσισε να καταστρέψει το νησί και δίνει την εντολή στο τουρκικό στόλο που βρισκόταν στη Μυτιλήνη. Το απόγευμα της 20ης Ιουνίου 1824 ο στόλος που αποτελείτο από 176 πλοία και 12 χιλιάδες άνδρες, φθάνει στον αβαθή ορμίσκο Κάναλος, στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού και ξεκινά μία εκ των πλέον δραματικών δοκιμασιών του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Έπειτα από ισχυρό κανιοβολισμό, οι Τούρκοι πέτυχαν την απόβαση των αγημάτων τους. Η καταστροφή και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε τρομερή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού (7.000 ντόπιοι και οι υπόλοιποι πρόσφυγες από τη Χίο και τη Μ. Ασία), οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι. Από τα περίπου 100 πλοία των Ψαριανών, μόνο 16 διασώθηκαν, καθώς και 7 πυρπολικά με τον Κανάρη.