Από τις αρχές Απριλίου βάση του στρατηγικού σχεδίου του Κολοκοτρώνη για κατάληψη της Τριπολιτσάς, είχαν αρχίσει να δημιουργούνται ελληνικά στρατόπεδα γύρω από την πόλη. Πολλές φορές όμως μόλις οι Τούρκοι έβγαιναν από την Τριπολιτσά οι Έλληνες το έβαζαν στα πόδια και τα στρατόπεδα διαλύονταν. Δεν συνέβη ωστόσο το ίδιο στο Λεβίδι, ένα χωριό στις ανατολικές πλαγιές του Μαινάλου, 25 χιλιόμετρα βόρεια της Τρίπολης. Όταν έμαθαν ότι φθάνει τουρκικός στρατός από την Τριπολιτσά αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια από τα γειτονικά στρατόπεδα και οχυρώθηκαν σε διάφορα σπίτια του χωριού για να πολεμήσουν. Στις 14 Απριλίου του 1821 οι Τούρκοι όρμησαν με άγριες διαθέσεις κατά των οχυρωμένων Ελλήνων, αλλά αντιμετώπισαν τη σθεναρή αντίστασή τους. Εν τω μεταξύ, κατέφθασαν οι ενισχύσεις από τα διπλανά στρατόπεδα και οι αμυνόμενοι βγήκαν από τα σπίτια και όρμησαν κατά των Τούρκων, που πανικόβλητοι εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης, αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς.