Οι Ελληνες από την αρχή της επανάστασης αναγνωρίζοντας τη μεγάλη στρατηγική αξία της Εύβοιας και ειδικότερα της Καρύστου για την έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα στην κεντρική και νότια Ελλάδα επιχείρησαν κατ’ επανάληψη να την καταλάβουν χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Στις 5 Μαρτίου του 1826 άρχισε πολιορκία της Καρύστου από τον Γάλλο Φιλέλληνα και Κάρολο Φαβιέρο – διοικητή του τακτικού στρατού των Ελλήνων επαναστατών. Ο Φαβιέρος, επικεφαλής του Α΄ τάγματος Πεζικού, του Ιππικού, του Πυροβολικού, 120 "σταυροφόρων" και 300 ατάκτων, προσπάθησε ανεπιτυχώς και με πολιορκία 24 ημερών να καταλάβει το καλά οχυρωμένο φρούριο της πόλης. Ωστόσο, μπροστά στην υπέρτερη αριθμητική δύναμη των Τούρκων και τα επισιτιστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την επιχείρηση, και να επιστρέψει (με πολλές απώλειες) στην Αθήνα.