Στις 10 Φεβρουαρίου του 1776 γεννήθηκε στην Κέρκυρα ο Ιωάννης Καποδίστριας, από τις διαπρεπέστερες πολιτικές και διπλωματικές μορφές της Ευρώπης, που κυριάρχησε στις αρχές του 19^ου αιώνα.

Γεννημένος από αριστοκρατική οικογένεια, σπουδάζει στην Ιταλία ιατρική και επιστρέφει στη γενέτειρα του όπου εξασκεί το ιατρικό λειτούργημα. Ο πατέρας του  Αντώνιος ήταν από τους πιο αξιόλογους δικηγόρους της Κέρκυρας, με ενεργό ανάμιξη στα πολιτικά δρώμενα και σύντομα ο Ιωάννης ακολουθεί τα βήματά του. Τα πρώτα του πολιτικά βήματα ξεκινούν νωρίς, το 1803, που διετέλεσε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Από το 1815 έως το 1822 ήταν υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας θέση από την οποία εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω της ελληνικής επανάστασης. Πέντε χρόνια μετά το 1827, η Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη της Ελλάδας.

Ως κυβερνήτης, το έργο του ήταν δύσκολο και πολυδιάστατο, αφού παρέλαβε ένα άναρχο έθνος, το οποίο μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς προσπαθούσε να σταθεί αυτόνομο στα πόδια του. Επιχείρησε να οργανώσει το κράτος, βελτιώνοντας τη διοίκηση και την οικονομία του. Χώρισε τη χώρα σε διοικητικές περιφέρειες και δημιούργησε δικαστήρια, ίδρυσε το Εθνικό Νομισματοκοπείο, το πρώτο Τυπογραφείο, παραχώρησε δάνεια στους νησιώτες για την αγορά πλοίων και την κατασκευή ναυπηγείων στον Πόρο και το Ναύπλιο. Μαζί με τον Ανδρέα Μιαούλη προσπάθησε να καταστείλει την πειρατεία και πέρασε τον στόλο στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης. Ίδρυσε την στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με στόχο να οργανώσει τις ένοπλες δυνάμεις.

Ο Καποδίστριας, επειδή πίστευε ότι η πρόοδος της χώρας στηριζόταν στη γεωργία, ίδρυσε Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα για την εκπαίδευση των Ελλήνων αγροτών, εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας και στήριξε την παραγωγή μεταξιού.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη βασική εκπαίδευση των Ελλήνων. Αρμόδια Επιτροπή ανέλαβε τη σύνταξη βιβλίων και τη δημιουργία αλληλοδιδακτικών σχολείων, στα οποία οι καλύτεροι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων μάθαιναν στους μικρότερους με τη βοήθεια του δασκάλου γραφή και ανάγνωση.

Στην προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό κράτος, ο Καποδίστριας απέκτησε με τον καιρό αρκετούς πολιτικούς αντιπάλους. Η συγκεντρωτική διακυβέρνησή του και η σύγκρουσή του με πολλά τοπικά συμφέροντα προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια πολιτικών ομάδων, που αντέδρασαν στην πολιτική του.

 Η αντίδραση στο πρόσωπο του Καποδίστρια, παίρνει μορφή στα πρόσωπα της οικογένειας Μαυρομιχάλη. Το πρωί της Κυριακής της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 στο Ναύπλιο, ο Κυβερνήτης, δολοφονείται στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, από τον γιο και τον αδερφό του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Ένα κεφάλαιο κλείνει για το νέο ελληνικό κράτος.