Τον Φεβρουάριο του 1821 κηρύχτηκε η επανάσταση στη Νάουσα και άμεσα ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Αμπντούλ Εμπού Λουμπούτ ( γνωστός με την επωνυμία ο ροπαλοφόρος) πραγματοποιεί εκστρατεία με 20.000 άνδρες κατά των επαναστατημένων Ελλήνων. Στα τέλη Μαρτίου έχει φτάσει έξω από την Νάουσα της οποίας την πολιορκία ξεκινάει στις αρχές Απριλίου. Τις επόμενες ημέρες οι Τούρκοι πραγματοποιούν πολλές εφόδους εναντίον καίριων θέσεων των Ελλήνων. Στις 13 Απριλίου του 1821 οι Τούρκοι καταφέρνουν να μπουν στην επαναστατημένη Νάουσα. Ακολουθεί πραγματικό μακελειό. Επί πέντε ημέρες η πόλη γίνεται πεδίο σφαγών, λεηλασιών και βιασμών. 13 νέες γυναίκες για να αποφύγουν την ατίμωση από τους Τούρκους επιλέγουν να πέσουν στον καταρράκτη στη γέφυρα της Αραπίτσας. Από τις σφαγές στη Νάουσα αλλά και τα περίπου 120 χωριά της γύρω περιοχής, τα οποία κυριολεκτικά αποτεφρώθηκαν, περίπου 5.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Άλλοι τόσοι (κυρίως γυναικόπαιδα) αιχμαλωτίστηκαν και πήραν το δρόμο των σκλαβοπάζαρων.